مردم ناکسی و شنگوئن تکنیک کاغذبازی عجیب دونگبا را در خانه خود در داجو تاونشیپ، شهرستان خودمختار یولونگ ناکسی، شهر لیجیانگ، استان یوننان نشان دادند: آن ها خمیر نوعی گیاه سیب زمینی شیرین مرطوب کننده را که بر روی کوه برف بالاتر از ۲۴۰۰ متر بالاتر از لایه سطح دریا رشد می کرد، ریختند و در نهایت پوست ضخیم و ضخیمی مانند کاغذ دونگبا ساختند.
"۲۵ قطعه کاغذ دونگبا را می توان با یک گوسفند رد و بدل کرد که همراه با هیروگلف ها و موسیقی باستانی ناکسی محتوای اصلی فرهنگ دونگبا را تشکیل می دهد." با متن صحبت کنید. اما درست مانند بسیاری از پروژه های ملی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس، این هنر باستانی دونگبا در خطر ناپدید شدن قرار دارد.
"اکنون افراد کمی هستند که می توانند بر کاغذ سازی تسلط داشته و این فناوری را به ارث ببرند." و متن می گوید، چشم ها پر از نگرانی هستند. علاوه بر به ارث بردن مهارت های اجدادی خود، تنها خانواده ای به نام هزیبن در شهرستان شانگری لا از استان خودمختار دیچینگ تبت می توانند این مهارت مردمی را که در وسط دودمان تانگ سرچشمه گرفته است، بردارند.
«مردم ناکسی دیگر از ساخت چنین کاغذی خوشش نمی آد یا بی زاری می کنند. علاوه بر این، مواد اولیه آن سمی است، و استفاده از کاغذ دونگبا بیش از حد باریک است. فقط برای کپی کردن کتاب مقدس یا نقاشی استفاده می شود. " با متن صحبت کنید.
ژائو زیانگ، معاون سابق اداره فرهنگ استان یوننان و مدیر کمیته کارشناس حفاظت از فرهنگ قومی و مردمی یوننان گفت که بسیاری از پروژه های میراث فرهنگی ناملموس در یوننان با انقراض مواجه هستند. اگرچه به موقع از آن ها محافظت شده است، اما هنوز معلوم نیست که آیا می توان آن ها را به ارث برد یا نه. در مجموع ۳۴ مورد فرهنگ و هنر مردمی در یوننان به عنوان دسته اول میراث فرهنگی ناملموس ملی انتخاب شدند
ژائو زیانگ گفت که جوانان بیشتر و بیشتر هنر ملی خود را از خود بیگانگی کرده اند. آنها ترجیح می دهند در شهرهای بزرگتر کار کنند تا اینکه به میراث فرهنگی ملت خود بپیوندند. تغییرات زمان ها نیز این هنرهای سنتی را مبهم و مبهم می کند. او معتقد است قوانین و مقررات محلی برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس کانال مهمی برای نجات فرهنگ مردمی ملی در معرض خطر است.